Temiz mendili kalmamisti. Ahsap cekmeceleri karistirdi birer birer. Mendil
aradi, bulamadi. Banyoya gitti. Elini yuzunu yikadi. Havluyla kurulandiktan
sonra, aynaya bakarken 'her baktiginda ki' seyi farketti, yuzunde ki
kirisikliklar inatla 'hala buradasin, oyle kolay gidis yok' dercesine her
gecen gun artiyordu. Kendi gozlerinin icine bir kez daha bakti, bakti.
Annesini ozledi. Bir kez daha mendil aradi, bulamadi. Yine yagmur yagiyordu.
Evde bir seyin eksikligini hissetti. Fulya yoktu evde. Kokusunu cok severdi,
ama acaba mevsi miydi Fulya'nin? Ciktiginda caminin dibinde ki cicekciye
soracakti, 'Fulya mevsimi mi?' diye. Seviyordu kokusunu. Aylardan 'Eylul' du
yine. Sanki tum aylar Eylul gibiydi. Sanki hep kizini hatirlatmak
istercesine Eylul'lerin sirasi cabuk geliyordu. O cok sevdigi Eylul'u ne
yapiyordu acaba? Tum hayallerini, yasama sevincini O'nda buldugundan heberi
var miydi Eylul'un? Sonra birden aklina geldi ki Eylul'u yoktu ki, bir de
mendili. Cok ozledigi Eylul hic olmamisti ki zaten. Kendisi 'bir saskin
adam' rollerindeyken 'soguk kanli kadin'i son derece basarili bir sekilde
canlandiran minikkusu O'nu Eylul'unden mahrum etmisti. Yillar gecmis, 'var
olmayan'a ozlem dinmemisti. Temiz, utulu takimini dolaptan cikardi.
Hazirlanirken dinlemek uzere, eski usta bir sesin, 'cirkiniz ama muzigimiz
var' diyen bir sahsin plagini koydu pikaba. Hazirlandi, pardesusu biraz
kirismisti, yuzu gibi. Alnini cama dayadi. Arnavut kaldirimli yola dikildi
gozleri. Yagmur yagiyordu. Plaktan Sifilis'in sonsuz dramini cagristiran
nameler yukseliyordu. Ara sira kendisiyle ozdeslestirdigi Sifilis geldi
aklina. Tasi cikar, cikar, tam zirveye. Sonra gerisin geriye, asagiya. Bir
kez daha bir kez daha, sonsuza dek. Verilecek daha kotu bir ceza olabilir
miydi? Dusundu, aklina geldi. Annesi, Eylul'u, mendili yoktu. Plagi yerine
koydu. Semsiye tasimayi sevmiyordu. Sokaga cikti. Islandi. Parka gitti.
Kuslar dallara sinmisti. Sessizdiler. Onlarla selamlasti, senelerce yaptigi
uzere. Cicekciye ugradi. Fulya sordu. Eli bos kaldi. Evde cok sayida
olmasina ragmen, kitapciya girdi, Tanpinar ustadin 'Huzur'unu bir kez daha
aldi. Bu kitabi her alisinda, sanki beraberinde huzur da aliyor hissine
kapiliyordu. Hediye paketi yaptirdi. Sari kurdelali. Eve dondu, paketi acti.
Kitabi diger 'Huzur'larin yanina koydu. Cayin altini yakti. Suyun
kaynamasini beklerken Morisson'un plagini koydu bu sefer. Farkina vardi, tum
hayati hep beklemekle gecmisti. Plaktan yukselen sesler ise 'It's all over
now baby blue' diyordu.

24 Aralik 2001, Pazartesi

FG 93.7, Saat 23.00-01.00

NOT: Yukarida ki adamin hikayesi bu aksam ki programin ikinci bolumunde.
Yani saat 24.00 sonrasinda. Neler mi var? Ince ruhlara adanmis Amelie
filminin, ince mi ince muziklerini yapan Yann Tiersen'in 'La Dispate' sinin
Third Eye Foundation remixi, TEF'in kendi parcasi 'Lost', yepyeni Rus bir
grup, Clarence Park isimli albumun karla kapli album kapagi, tristeza,
circle is not round, september songs, pre fuse 73 vs vs. Hatirlatmakta fayda
var, bu ikinci bolum bazi ruhlar uzerinde onulmaz tahribatlar yaratabilir.
Karanlik oda, yagmur sesi, ayrilik sonrasi sendromu, ucu yanik siyah beyaz
eski fotograflarla birlikte dinlenilmemesi rica olunur.

23-24 arasi ise yepyeni tarihli, bol deep bassline'li, tamgaz, ajitatif,
agresif, ucurucu parcalar. Alti yasinda ikizini kaybettikten sonra bir daha
hic normale donemeyen sahsin 30 parcalik albumu, onemli sahsiyet
Weatherall'in ortagi Tenniswood ile yapmis oldugu son calisma ve remixleri,
Claros'unu arayan Brothom States, borderline Sn.Chris Clark ise ilk bir
saatin konuklari arasinda.